Aheron çemê jiyanan e ku dema ku para xwe ya xemgîniyê parve dike xurttir dibe, û dema ku di tengahiyên tariyê de tehemûl dike xweşiktir dibe.
Av bênavber li ser Aheron diherike; dengê wê xwîn ji guhên te dibarîne. Xwîn bedelê xwe dide; tu nikarî birevî, atmosfer aloz dibe, û destên te bi baldarî qelema te digirin. Peyv te di qonaxên hovane yên tunekirinê re derbas dikin. Ev kuştinek bêwate ye. Li Aheron,
tu ji aliyekî ve dimirî, û tu ji aliyê din ve bi rengekî nepenî ji nû ve zindî d ...