“Ahmedê Xanî û Feqiyê dilxûn;
Qurnê tarî da pencê rоyê bûn hûn,
Ber çevê xwe we didît zelûlî û xûn.
Hûn bûn dengbêjê wê dinya tarî,
Hûn bûn stêrka geş li nav hezarî,
We qazanc kiriye navêd nemirî.
Tunebû xwandin zimanê kurmancî;
Gul dirêtin bi farizî, erebî,
Bi cefa, bi dilê kul û merezî.
Dinya kevn tîra xwe dilê we da cî kir,
Navê kurmanciyê we und ...