Yenilmek büyük bir gidiştir. Kavga, terk etmediğim tek umudum. Ellerini ver, hohlayacağım.
“Depremde çok üşümüştür bizim halkımız,” diyorsun. “Hohlayışını bana emanet edip halkımıza götür,” diyorsun. Sonra, o iki çocuk çıkıp geliyor. Helin bir yuva, “dağılmış bir yuva.” Daha fazla dağılmasın diye dokunuyoruz ona, sarılıyoruz sımsıkı. Diğer taraftan Su: Bekliyor! Çocukları konuşuyoruz, çocuklarımızı, anıları, belki güleriz diye. “Bir ülkeden başka bir ülkeye doğru” koşuyoruz, sen eski bir sü ...