Otuz üç yıl yaşadım otuz üç cinnet sene
Bu soluksuz zamanın cürmüne silah
Ne bir ah ki dilinde şahlanmış şu kızların
Kaderin sultasında durmandan sövüyorum
Masallar arıyorum kalmamış yakutlarda
Boğazımı nerden kessem göklere soruyorum
Bütün yoksul çocukları takarak ardıma
Kendimi öldürmekten geliyorum