Zarok, li gor pergala Eflatûn a siyasete û heta îro jî, wek milkê dewletê tên hesibîn. Wekî darekê an jî mêrgekê tên çandin. Bê nasname nikarin bijîn. Dewlet jî erka mezinkirin û perwerdekirina zarokan li gel malbatan parve dike; bi rastî cureyekî karbidestiya xwe dide wan. Lewma malbat û dewlet xwedî peymaneke veşartî ne.
Adem Warnas
Destdirêjker ji xwe re stratejiyan ava dikin, mesela bi gotinên;"Hemû keç delala bavê xwe ne" hewl didin ku bi awayekî veşartî ...