Son Mecnun
Bu gece bir aşk ölüyor güneş doğmadan sabaha
Yıkılmış sevdaların bekçisi ağlıyor kaldırımda
Vurgunum, suskunum, divaneyim
Avazım çıktığı kadar susuyorum
Yıldızlar suskun, rüzgar suskun, duvarlar suskun
Mevsimlerden sonbahar ve sokaklar suskun
On yedi yaşım soluyor baharında olan ömrümün
Doğmasın güneş, gelmesin sabah
Henüz vakti gelmedi ayrılığın